Międzynarodowa Federacja Pogańska

Oj trafiłeś, trafiłeś, choć nie siedzę w temacie głęboko, a bardzo pobieżnie, spotkałem kilka takich osób. I zastanawiało mnie, skoro są tak dobre i mają tak ogromną wiedzę, to dlaczego mają tak ch...owe życie?

Czyli wskakujemy znów w "magiczny krąg", gdy "moja Jechida jest bardziej rozwinięta niż Twoja, a mojej Nefesz prawie nie ma, więc jestem lepiej rozwinięty duchowo"...
Co złego jest w unikaniu bólu lub szukaniu przyjemności? - pytam, bo jedno z założeń Asatru to właśnie życie pełnią życia (radosne i pełne doznań życie). No i (niby można stwierdzić, że to "tylko nazewnictwo", ale nie jestem przekonany) jak ma się to do "szamanizmów", poszukiwania właśnie swego zwierzaka/zrozumienia swej zwierzęcej natury, zamiast jej "wpychania do kąta aby te bardziej uduchowione części duszy były bardziej rozwinięte".
Nie mogę się jakoś oprzeć wrażeniu, że to trochę... nienaturalne gdy dajemy jednym elementom więcej miejsca a innym mniej... na podstawie... w sumie jedynie oceny moralnej.

@Szerszeń: Według mnie Driadzie chodziło o to, że zwykle Nefesz zajmuje najwięcej miejsca i to jest nienaturalne, a pożądane jest dążenie do zachowania równowagi względem wszystkich części.

Był (podobno) kiedyś taki dość mądry człowiek, który mówił o dostrzeganiu drzazgi w oku bliźniego a niedostrzeganiu belki w swoim. Po co porównywać swoje "rozwinięcie duchowe" z czyimś? Nie lepiej skupić się na własnym rozwoju?




Nie ma nic złego w życiu pełnią życia. Nie ma absolutnie nic złego w pełnym doznań życiu. Jednak mam wrażenie, że próbując unikać bólu zamykamy się właśnie na pełne spektrum doznań. Szukając łatwych przyjemności rozleniwiamy się i nie szukamy głębiej.
Przykład: joga. Ileż szalonej radości może dać poczucie zjednoczenia z przedmiotem medytacji, a wymaga długich godzin siedzenia w bolesnej pozycji i uporczywego ukierunkowywania myśli. Drugi przykład, może bardziej życiowy: ile radości daje spojrzenie na świat ze szczytu, na który się samodzielnie weszło. Wymagało mnóstwo treningu, potu, łez...




Pojęcia nie mam jak to się ma do "szamanizmów" i zwierząt mocy. To nie moja działka. Przydałaby się Amvaradel jako psycholog pracująca ze zwierzętami mocy. Myślę, że mogłaby nam tu sporo wiedzy wnieść.
Ja ze swojego małego ogródka powiedziałabym, że tu nie chodzi o tłamszenie tej zwierzęcej natury, ile o przepracowanie jej, rozłożenie na kawałki i poddanie kontroli, żeby tzw "wyższe ja" miało władzę nad instynktami a nie odwrotnie.




Oczywiście wynika to z pierwotnie przyjętych założeń i hierarchii wartości. Jednak wydaje mi się, choć mogę się oczywiście mylić, że każdy z nas tak robi. Nie rzucasz się chyba na każdą kobietę, która Ci się podoba? Chociaż miałbyś może ochotę. Moralność (pod moralność rozumiem system zasad życia społecznego minimalizujący wchodzenie w sferę wolności drugiej jednostki) ma tu chyba coś do rzeczy. Mówiąc po psychoanalitycznemu, gdyby superego nie miało więcej miejsca, niż id, mielibyśmy jeden wielki bajzer a nie społeczeństwo. To samo można odnieść do jednostki. Samokontrola pozwala nam się rozwijać w wybranym kierunku, nie zaś w tym w którym w danej chwili jest najłatwiej.

Hmmm ... Też jest to dla mnie przedmiotem nieustannych myśli. Z jednej strony można to usprawiedliwić faktem, że Ci ludzie po prostu nie przywiązują wagi do pewnych rzeczy (wygląd, stan mieszkania, dobrobyt ogólny), lecz z drugiej strony wchodzimy w temat typu co było pierwsze "magia czy czarownik"? Zastanawiam się czy Ci ludzie nie zgrywają wielkich okultystów, bo wyleczyć swoje życiowe kompleksy, a magami są przeciętnymi.

Właśnie przyszło mi do głowy że odpowiednikiem prawa Godwina (czyli tego, że prawdopodobieństwo porównania kogoś do Hitlera/nazizmu dąży do 1 wraz z postępem w dyskusji) w pogańskiej nomenklaturze powinno być prawo Fireballa. Analogia chyba prosta do rozszyfrowania...

pfffff...hihi.
Albo zadnymi.

Przypomina mi to odrazu pewna dyskusje, ktora na forum rozpoczal Dusz, a ktora jak mozna bylo sie spodziewac, nie doprowadzila do ZADNEGO konkretu i jak zwykle w takich przypadkach, rozmyla sie w ogolnikach

http://www.paganfederation.org/forum-pl ... f=3&t=1685

Cóż, ja też lekko narzekam na spadek kondycji w porównaniu do lat ubiegłych (choć znam już przyczyny problemów, nie mogę do końca ich rozwiązać). Czasem to jest jak z artystami, na początku robią dobrą robotę, z czasem kończy im się talent i stają się komercyjni do bólu, z czego żyją najlepiej. Niemniej nie mam wielu uwag do znanych, medialnych okultystów.

A nie przydałoby się wydzielić wątku? To, o czym teraz piszemy, raczej nie dotyczy bezpośrednio posługi dla Bogów

Piotrr:
To bardzo dobre pytanie. I myślę, że odpowiedzi jest przynajmniej kilka.
Ja zauważyłam, że samo podejście do magii jest różne: jedni traktują ją wąsko, jako jedną z dziedzin, jaką zajmują się w życiu (analogicznie jak uprawianie jakiejś dyscypliny sportu albo sztuki). Inni natomiast mają podejście szersze: magia jako styl życia obejmujący wszystkie jego aspekty. O ile łatwo wyobrazić sobie kogoś, kto jest świetny w jednej dziedzinie (magii/piłce nożnej/rzeźbie), ale ma problemy w innych (np. nieudane związki, konflikty rodzinne etc.), o tyle przy tym szerszym podejściu jest to sytuacja niedopuszczalna.

Szerszeń:

Zaryzykuję cytując Liber AL II,70:
70. Istnieje pomoc i nadzieja w innych zaklęciach. Mądrość mówi: bądź silny! Udźwigniesz wówczas więcej radości. Nie bądź zwierzęciem; oczyść swe uniesienie! Jeśli pijesz, pij podług ośmiu i dziewięćdziesięciu prawideł sztuki: jeśli kochasz, prześcigaj się we wrażliwości; a jeśli czynisz coś radosnego, niechaj będzie w tym subtelność!

Tak jak napisała Driada: nie chodzi o tłumienie zwierzęcej natury, tylko o jej pełniejszą integrację. I także nauczenie tego naszego zwierzęcia życia według prawideł obowiązujących w rozwiniętej i stale przyśpieszającej cywilizacji technicznej. To dość ciężki proces, bo nasza "wewnętrzna małpa" ma zakodowane wiele zachowań, które wprawdzie kiedyś zapewniały przeżycie, ale dziś są dla nas szkodliwe. Przykład: silna tendencja do dzielenia ludzi na "swoich i obcych" oraz wrogiego nastawienia do "obcych", nawet na podstawie całkowicie absurdalnych kryteriów typu: ja kibicuję drużynie X, a Ty drużynie Y.

Co do "jedynie oceny moralnej" - a do czego służą cnoty asatru jak nie do dokonywania oceny moralnej? Jeśli stwierdzasz, że te cnoty są kluczowe dla asatru, to tym samym stwierdzasz, że dokonywanie ocen moralnych jest kluczowe. Czy to jest nienaturalne?

Good, chciałem doprecyzować pewne sformułowania. Już mam jasność w temacie.

Cnoty Asatru są wskazówkami a nie nakazami. To różnica - oczywiście można je wykorzystać do prób oceny moralnej (co zresztą nie tak dawno miało i tu miejsce), ale one się nie poddają schematowi typu "jest jeden Bóg". Nie bardzo też dają się ułożyć w ścieżkę... są ważne jako całość i jako preferowany styl życia a nie jako "etapy rozwoju duchowego"/"drogi ku oświeceniu" etc. - zresztą nie jestem pewien czy u nas w ogóle można mówić o jakiejś drodze ku oświeceniu... czy rozwoju duchowym.

Nie są też przypisane jedynie do Asatru - Siła jest siłą, bez względu na to czy reprezentuje ją Buddysta, Chrześcijanin, Wiccanin, Asatryjczyk czy ktokolwiek inny. Podobnie z radością i całą resztą. To nie jest wyróżnik typu "tylko dla Asatru".

Nie jestem kabalistą, dlatego chcę wiedzieć, co autor miał na myśli - stąd pytania i siłą rzeczy porównania z mojego punktu widzenia.

Dokładnie ten sam fragment (choć w nieco innym tłumaczeniu) przyszedł mi na myśl, gdy odpisywałam na posta.



A tu z kolei przychodzi mi na myśl ten fragment:
Niech głupcy nie pojmą opacznie miłości, albowiem jest miłość i miłość. Jest gołębica i jest wąż. AL I:57

Mam wrażenie, że z siłą i radością może być podobnie. Siła buddysty może mieć inne źródło, inne uwarunkowania i inne uzewnętrznienie, niż siła asatryjczyka. Ale to już offtop offtopa.

I znów się zbliżamy do "nasz honor jest inny niż wasz/nasza miłość jest inna niż wasza". Swego czasu na takiej postawie powstał właśnie "naród wybrany" i reszta - traktowana na innych zasadach.

oswiecenie duchowe zostawmy lepiej mistykom i innym takim... ;P

[wyboldowanie w cytacie z Szerszenia jest moje]

Nie. Naród wybrany powstał na zasadzie "lepszy" a nie "inny". To ździebko różnica.
A to, że "swoich" traktuje się na innych zasadach, niż "obcych" to też, wydaje mi się oczywista oczywistość". Czy asatryjczyk nie będzie traktował inaczej asatryjczyka niż dajmy na to... wiccanina?

Z mojej strony nie - natomiast jest spora szansa, że inaczej moją wypowiedź odbierze asatryjczyk a inaczej wiccanin.