Międzynarodowa Federacja Pogańska

Wiem, wiem

Dużo izolacji i odrębności / stawiania kategorycznych granic jest w tym, co piszesz.

Hm. Spróbuję to wyjaśnić tak:

Absolut (Jednia) jest wszędzie, zupełnie wszędzie. W Tobie, we mnie, w innych ludziach, w powietrzu, w drzewach i tak dalej. Interpretacja, o której ciągle mówię, to kontemplowanie tego Absolutu, doświadczanie go i jakby się z nim scalania (Re-union).

Zaznaczę jednocześnie dla ścisłości: To nie jest mój pogląd, po prostu rozwijam myśl i przytaczam coś, z czym miał kiedyś styk na tyle, na ile jestem w stanie to objaśnić.




Tak, również. Ja powiedziałbym, że jest to przede wszystkim próba przełamania naszych ograniczeń czyli percypowanie inaczej niż 3D. Trochę na skróty, ale mam nadzieję, że załapiesz, co mam na myśli Właściwie, myślę sobie, sporo już na ten temat pisaliśmy w innych wątkach, więc nie będę powtarzał swoich poglądów o ludzkich ograniczeniach pełnego Wglądu i Oglądu.




Wraca do mnie to zdanie jak bumerang, tak więc pominę na razie tą część wypowiedzi i wrócę do niej w stosownym czasie, pewnie w osobnym topicu.




Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie za wyjątkiem barbarzyńskiej pory, gdy mnie zebrało na tamtego posta Kajam się i obiecuję poprawę.

Musiałem bardzo niezrozumiale się wypowiedzieć w poście wcześniej :-] Już prostuje, proszę szanownego Hakkena o wyrozumiałość.




Właściwie to po trochu pytałem o Twój paradygmat, jednocześnie uogólniłem używając pojęć ? etykietek w rodzaju: ?Syberia?, ?Mana? etc. Skrót myślowy, jak widać ślepa uliczka i tym razem. Mniejsza, zacznijmy jeszcze raz:




Rozumiem, że nie odtwarzasz / rekonstruujesz tradycji, od której jesteś odcięty z dość oczywistych względów. Odniosłem jednak wrażenie, że ta konkretna tradycja / praktyka (syberyjska) jest dla Ciebie istotna, jest to jakiś wyznacznik czy inny azymut we własnych doświadczeniach. Oczywiście mogłem odnieść mylne wrażenie?

Hm. Czy jest jakiś wyznacznik w Twojej praktyce? Czy też posługujesz się ogółem technik, które można uznać za szamańskie bez względu na korzenie czy to syberyjskie czy to afrykańskie?

Myślę, że każdy z nas prędzej lub później tworzy swój klucz, prywatny (albo szerszy) system odniesień, wierzeń i zwyczajów, sumę tych wszystkich elementów + kilka innych określiłbym jako paradygmat. Idąc dalej: IMHO zawsze poruszamy się po osi własnego paradygmatu, ponieważ właśnie w taki sposób odbieramy, kształtujemy i poruszamy się po rzeczywistość, stąd wniosek, że ?pojęcie Many jest Ci raczej obce?. Rozumiem już, że wniosek był błędny :-]




Co więc jest, o ile w ogóle jest?




Nie do końca, pytałem raczej o sposoby pozyskiwania? akhem? ?mocy? (Jak ja nie lubię tego słowa) i jej źródło. Rozumiem zatem, że absolutnym źródłem mocy szamana jest / są duch / duchy opiekuńcze, taką jakby baterią w działaniach magicznych. Tak?

To brzmi trochę jak mana. Po co miałbym się stać jedności z mana?
OK, rozumiem ta koncepcję, ale jest mi naprawdę bardzo, bardzo obca



Odniosłeś słuszne wrażenie. Tradycja syberyjska jest dla mnie pewnym myślowym drogowskazem, pewnie głównie dlatego, że moje doświadczenia są bardzo podobne do tych opisywanych przez tamtejszych szamanów. Dlatego tez posługuję się częścią ich terminologii i w miarę podobnie postrzegam świat. Natomiast zwrot "w miarę" jest tu kluczowy. Nie wychowałem się na Syberii, czy stepach, nie uczyli mnie tamtejsi szamani ani tamtejsze duchy. Prawdę powiedziawszy nigdy nie widziałem tamtych okolic na własne oczy. Dlatego tworzę swój własny klucz kulturowy za pomocą którego interpretuję podróże i wizje. Jest on skonstruowany podobnie jak ten z tradycji syberyjskiej, ale nie jest tym samym.

Co więcej jest to jedynie podstawa, korzystam bowiem również z innych koncepcji i technik pochodzących z całego świata. To jedna z zalet globalnej wioski, informacje są na wyciągnięcie ręki i można przetestować wile różnych rzeczy. Oczywiście za każdym razem kiedy biorę nową technikę czy koncepcje dowiaduję się o niej jak najwięcej a przede wszystkim staram się dotrzeć do jej istoty i przekonstruować ją w ten sposób by pasowała do mojej własnej praktyki i do mojego klucza kulturowego. Nigdy nie staram się udawać Indianina czy mongoła (przynajmniej jeśli chodzi o praktykę religijną), bo uważam, ze to miła zabawa, ale pozostaje jedynie zabawą.

Tak więc w mojej praktyce jest miejsce na pojęcie mana, ale jak mogłeś już zauważyć przeredagowałem je według własnego klucza znaczeniowego. Posługuję się takimi praktykami i technikami jakie okażą się dla mnie najlepsze. Jak do tej pory są to głównie praktyki syberyjskie, ale nie wykluczam również innych.

W tych ujęciach które znam nie ma czegoś takiego jak "paliwo napędowe" poniewaz paliwo oznacza, ze coś się zużywa by dać energię potrzebną do czegoś innego. Coś jak z mana w grach komputerowych a tymczasem nie zużywa się nic, raczej wykorzystuje.
Co do źródła potęgi, to lepiej zapytaj o to Asusa, jak już mówiłem nie zajmuje się czarowaniem, więc Ci nie odpowiem z praktyki na to pytanie Dla mnie najważniejsze są te rzeczy o których napisałem, ale one są tylko narzędziami służącymi wzmocnieniu mojego ducha, bo to od jego siły zależy jak bardzo mogę wpływać na inne ducha a zatem na rzeczywistość jako taką.
Uff, mam nadzieję, ze napisałem to tak by trzymało się kupy i coś z tego bełkotu dało się zrozumieć

No i przed oczami stanal mi Hakken w piuropuszu indianskim ze sklepu z zabawkami.

Mam nadzieję że to jest pytanie dotyczące tej "potęgi" o kórej pisał Hakken - już się staram odpowiedzieć. Zarysykuję stwierdzenie, że mana, czyli generalnie energii, jest określona ilość we wrzechświecie. Z resztą wszystkiego jest ograniczona ilość, nawet jeśli jest to ilość nieogarnialna ludzkim umysłem.

Dalej - czaruję, owszem, i to w miarę często. Jest to dla mnie integralna część mojej ścieżki, którą mam dość dobrze przepraktykowaną. Mana, energię którą wykożystuję w czarach pobieram z żywiołów, słońca, księżyca, generlanie ze źródeł które mana mają - ładuję się i wykorzystuje ta energię poprzez zmianę jej w coś użytecznego dla mnie. a że w przyrodzie nic nie ginie, obieg mana jest ciągły, jak obieg materii w przyrodzie, więc nie ma nigdzie jakichś ubytków przez moje czarowanie.

ale z Hakkenem się zgodzę, że prawdziwym źródłem potęgi jest siła woli/ducha czarującego i siła duchów pomocniczych (w moim przypadku), która pozwala mu na coraz sprawniejsze manipulowanie mana.

Uff, mam nadzieję że z tego bełkotu coś się da zrozumieć

Ja tez przeksztalcam energie w trakcie rytualow na taka ktora moge operowac i wykorzystywac do uzyskiwania celow okreslonych przeze mnie .Moglbys mi napisac tylko jakie sa wedlug Ciebie zrodla Mana?

No to generlanie sporo tego jest, hehe, źródła mana to źródła kóre mana ... mają to się wiesz, wyczuwa, można czerpac mana z drzewa i wykozystać w jednym celu, albo z gruzowiska i wykożystać w innym. Pisąłem już w tym watku wcześniej, że mana jest jedna, ale ma inny "zapach" jak inny zapach ma powietrze w górach, w mieście i nad morzem.

Ok,a czy moge sie Ciebie zapytac jakie sa sposoby pobierania Mana przez Ciebie?Czy jest to juz za bardzo osobiste pytanie,bo wkraczamy na teren praktyki.Ja mam swoje sposoby ale nie nazywam tego Mana.Po prostu energia ktora przeksztalcam na cele rytualu,do wlasnych celow,tak to w skrocie wyglada.Pozdrawiam

ło stary, to jest /piiiiiiiiiiiiii/ problem... nie jest to jaoś strasnzie tajemne i wogole, ale mega ciezko ująć to w odpowiednie słowa - Hakken wie coś o tym pozwol ze jak to przemyśle i nie zdurnieje szukając odpowiednich słów to napisze

Drgnęło we mnie, drgnęło na tyle, żebym się zatrzymał i zastanowił. To kwestia mechaniczna właściwie i o tym chciałbym choć chwilę porozmawiać. Zaznaczam od razu, że nie jest istotne dla mnie doświadczenie własne (w tym wypadku Twoje), a będę kontent także za użyczenie wiedzy nabytej (coś z czym miałeś styk, o czym czytałeś). Mimo zacytowanie części wypowiedzi Hakkena tego posta kieruję też do innych i zgodnie ze wskazówką także do Ciebie, Asus. Tyle wstępem, teraz do meritum:

Tutaj wspomniała o tym Nuit: viewtopic.php?f=41&t=619 IMHO niemal do każdej praktyki magicznej adept potrzebuje "energii", którą wykorzystuje do "uświęcenia" (uświęcenie = zapieczętowanie / konsekracja czy inne przybicie swojej - że tak się wyrażę - woli.) swoich "akcji" (Akcja = Przyczyna, inicjowanie pewnych skutków / operacji, czyli uruchamia cała maszynerię tego, co można określić jako rytuał bądź akt magiczny). Oczywiście żeby móc to zrobić trzeba wcześniej lub na bieżąco jakoś się logistycznie zorganizować. Rozumienie klasyczne jest najprostsze czyli w sposób "pobierania paliwa" czyli jakby wchłaniania energii, którą następnie się ukierunkowuje czyli wspomniane przeze mnie "uświęcenie". Jest najprostsze, bo dosłowne, jednak czuję jakiś wręcz organiczny opór :-] Wspomniałeś o wykorzystaniu czyli - jak rozumiem - podłączeniu się (Taki jakby interfejs) lub tymczasowym użyczeniu (w wypadku szamańskim poprzez pracę z własnymi duchami opiekuńczymi i / lub pomocniczymi, tak?). I tak po prawdzie mówiąc taki wariant przemawia do mnie bardziej

Ok, idąc dalej...

Pytanie, które należałoby postawić to "Jak?". Właściwie zrobił to już Magik, ja pozwolę sobie tylko rozwinąć zagadnienie. Na to pytanie odpowiada np. praca z czakrami, ale myślę sobie to takie jakieś... wschodnie więc nijakie w stosunku do praktyki szamańskiej, a właśnie o takową pytałem. Pytanie: Czy wizualizacja jest stosowana w szamańskich ścieżkach? Tutaj chwile się zatrzymajmy. Słyszałem o sprawach typu wizualizacja walki z chorobami i tak dalej. Pytam czy szaman może działać samodzielnie czy też w swoich działaniach jest uzależniony od duchów, z którymi pracuje? Czyli czy bez pomocy duchów jest totalnie bezradny? Jeżeli działa za pośrednictwem / za pomocą duchów, to pewnie i manę / energię pobiera / wykorzystuje za ich pośrednictwem, tak by się logicznie układało... ?




Wynikałoby z tego, że duch jest przyczyną a materia skutkiem.

Ok Asus nie ma sprawy,poczekam,dla mnie sie licza tylko przemyslane odpowiedzi.