Międzynarodowa Federacja Pogańska

Link do artykułu pokazującego, jak pogaństwo w Wielkiej Brytanii staje się czymś codziennym.

http://www.guardian.co.uk/world/2009/ju ... witchcraft

Ćwierć miliona pogan, to jest dobry wynik. Kiedy u nas tak będzie?
Tylko nie rozumiem, dlaczego zatrzymano tamtych ludzi, którzy organizowali publiczną uroczystość?

Bardzo optymistyczny artykuł

Ehh.. Fajnie by było, gdyby w Polsce też tak się działo.. Musimy chyba wprowadzić organ nawracający 'niewiernych'

Z przymruzeniem oka napisany, ale pozytywny Tam gdzie jest humor, nie ma nieuzasadnionej podejrzliwosci.
Tylko uzasadniona

Bardzo przyjemny artykuł. Trochę mnie martwi, że koleś, który pisze właśnie książkę "The Soul of England", nie ma pojęcia o brytyjskich wierzeniach przedchrześcijańskich (jak sam przyznał), ale ma dobre podejście, i poczucie humoru, więc powinno być i tak nieźle (jak na mainstreamową książkę).

Ale,


Nie doszukałam się takiej informacji w artykule?



Czy aby na pewno? To znaczy, czy serio chcielibyśmy, aby ta sama większość, która dziś w ogromnej części ślepo/leniwie podchodzi do swojej wiary chrześcijańskiej, zaczęła przychodzić na pogańskie festiwale? "For the beer and party", jak to autor przyznał - co niby też jest fajne, daje okazję do spotkania, do poznania pogaństwa w jego normalniejszej odsłonie, ale może też przynieść odwrotny efekt. Nie marudzę, i daleka jestem od nawoływania do izolacjonizmu, wręcz przeciwnie, ale podstawowym pytaniem musi pozostać, co zrobić, żeby pogaństwo bardziej skorzystało, niż ucierpiało na mainstreamie.

Faktycznie, to chodziło tylko o groźbę aresztowania:

Nine years ago, Ray and Lynda Lindfield and their friends tried to start a pagan festival on the seafront in ultra-conservative Eastbourne in East Sussex, and were threatened with arrest. "It had to be pointed out that we had a right to practise our religion in public," says Lynda. Lammas is now one of the big local draws of the summer.

a gdzie tam jest mowa o tym, że poganie w Brytanii to taka rozlazła, ślepa większość ci poganie? Mi chodziło raczej o to, żeby było trochę więcej pogan zadeklarowanych w kraju, nie tyle obnoszących się ze swoją wiarą jak kryształowym karpiem ale takich co się od czasu do czasu pokażą.

"Paganism is going mainstream", czytamy w nagłówku. Ze współczesnych teorii kultury dowiesz się, że mainstream to zawsze takie równanie społeczne, które znajduje najniższy wspólny mianownik dla szeroko pojętej kultury. Stąd - jakość spada proporcjonalnie do ilości.

Poza tym, artykuł sam odnosi się do społeczeństwa brytyjskiego, ja zaś odwoływałam się do Twojej wypowiedzi o tym, że fajnie by było, gdyby podobnie działo się w Polsce. Ja się głośno zastanawiam, czy chcielibyśmy istotnie, aby polskie społeczeństwo, w swojej obecnej kondycji, wciągało do mainstreamu pogaństwo.



Pewnie, że byłoby fajnie, bo w końcu poganie mają mnóstwo idei, które warto przekazać społeczeństwu.
Ale właśnie parady typu pagan pride (chociaż żadnej nie widziałam) kojarzą mi się z innymi "pride movements"; gdzie poza publicznym obnoszeniem się ze swoim światopoglądem, i imprezą na koniec, wiele nie znajdziesz. A chodzi o to, żeby jednak coś poza ową "pride" pokazać; dodać coś konstruktywnego od siebie do tego mainstreamu, a nie dać mu się ściągnąć w dół.

Tin, ja się tylko podczepię pod twoją wypowiedź na temat pride movements. W sumie czy to jest pagan pride, czy gay pride, czy baker pride - takie parady mają na celu zaistnienie w świadomości społecznej danej grupy (pogan, gejów czy piekarzy), oraz ewentualne wywołanie dyskursu publicznego na temat praw/istnienia/wartości danej grupy.

Dlatego sama parada w której obnosi sie ze swoim światopoglądem a potem imprezuje wcale nie jest taka zła, bo sój cel spełnia - i sam bym chętnie na pagan pride do GB poleciał - aaa wlasnie, skoro byliście na Beltane w Edynburgu to może w 2010 zorganizowac wyjazd na Pagan Pride?

Hello,

Mnie się artykuł podobał. Nie był kalką z wielu innych halloweenowych publikacji i pokazywał zróżnicowanie poglądowe pogan. Ucieszyłam się, że podkreślał też zróżnicowanie pod względem stopnia zaangażowania.

Osobiście absolutnie nie przeszkadzają mi poganie "od święta". W każdej grupie istnieje taka milcząca większość i jest to ok. Dzięki nim funkcjonują pogańskie spotkania, parady i sklepy. Tyle mi dają, nic nie szkodzą, dlaczego miałabym mieć do nich o to żal? Jestem im wręcz wdzięczna za to że są. Bywa, że sama jestem poganką od święta, bo na nic więcej chwilowo nie mam czasu.

Problemy wywołują raczej ludzie, którzy o pogaństwie wiedzą niewiele, a krzyczą o swoim zaangażowaniu na każdym rogu, ale oni znikną właśnie wtedy, kiedy pogaństwo wejdzie w mainstream, bo nie będzie już o czym krzyczeć.

Nie podobało mi się natomiast parokrotne podkreślanie, że zainteresowanie pogaństwem wynika z popularności Harry'ego Pottera (i innych bajek o magach i czarownicach). Bodajże Isaac Bonewits opisywał kiedyś, jak to pojechał na zlot fanów Pottera z czarowniczymi artefaktami i książkami, po czym odkrył, że zainteresowanie jest zerowe. Ci ludzie nie są głupi, widzą różnicę między fikcją a rzeczywistością, bawią się w fikcję na niby i tyle. Stawianie znaku równości między Potterem a poganami sugeruje, że poganie to ludzie, którzy nie odróżniają fikcji od rzeczywistości.

pozdrawiam,
_3Jane