Międzynarodowa Federacja Pogańska

W NLP, ktorym się od dłuższego czasu zjamuję dużą wagę przykłada się do tzw. linii czasu czyli tego jak "w głowie" postrzegamy/układamy czas. Dwie jej podstawowe formy to linia prosta i koło/spirala. To trochę analogiczne do postrzegania czasu w chrześcijaństwie gdzie raz świat został stworzony jest jeden "upadek", jedno "wcielenie", jedna paruzja i koniec czasów. Podobnie z jednostką-narodziny, śmierć, sąd.
I w np. buddyzmie czy hinduizmie gdzie zarówno w wymiarze indywidualnym jak i kosmicznym mamy do czynienia z Wielkim Powrotem.
To według jakiego kalendarza żyjemy jest tu też istotnym elementem, wspótworzącym nasz "tunel rzeczywistości".
Obowiązujący oficjalnie kalendarz ery vulgaris został stworzony przez papież Grzegorza XII i oparty jest o cykl/rok słoneczny. Jest, chociazby ze względu na osobe swego twórcy związany z chrześcijańską wizją (wszech)świata i to w jego rzymskim wydaniu.
W pewien sposób obchodząc uroczyście Sylwestra potwierdzamy taka "rzeczywistość", włączamy się w takie "koło roku".
W sumie każda okazja do dobrej zabawy jest ok. Jednak moment przejścia ze starego w nowy rok to moment magijny, rytualny, sakralny. Moment obdarzony potężna mocą.
Kiedy i jak go obchodzicie? Co sądzicie o takim podejściu do kalendarza?
Osobiscie przez wiele lat, do czego prawdopodobnie teraz wrócę, obchodziłem uroczyście Losar (tybetański nowy rok, wyznaczany według kalendarza księżycowego) i to on jest dla mnie tym magijnym momentem przejścia starego w nowe.

Zgadzam sie z tym co mowisz o wzorcu kalendarza - linearny i spiralny.
Doswiadczylam dosc zeby sie przekonac ze spiralny jest tym prawdziwym a linearny tylko rozwinieciem spirali tak zeby STAHS mogli to latwiej zrozumiec.

Co do mnie - chyba dla mnie kolo roku zaczyna sie i konczy z sezonem Yule a nie z kalendarzowym nowym rokiem. No ale ja zyje wedlug mojego wlasnego, wewnetrznego kalendarza a nie w pelni zgodnie z jakimkolwiek ludzkim.

Jest prawdziwy dla Ciebie. Prawdziwy czy lepszy, bardzo Tobie odpowiadający.
Dla innej osoby inny.
Osobiśćie przekonałem się, ze najlepszą rzeczą jest umieć ten kształt zmieniać w zależności od kontekstu/potrzeby.

Na przełomie 2010 i 2011 świętowałam intensywnie i imprezowo, a jednocześnie w oderwaniu od czasu linearnego - tak bardzo, że północ w zasadzie przegapiliśmy, poklęłam jedynie na puszczających fajerwerki.
Nowym rokiem jest dla mnie też początek wiosny - wtedy czuję przypływ energii.
Potem jeszcze 8, 9 i 10 kwietnia - nowy rok thelemiczny
I 13 lipca - urodziny To w końcu też nowy początek

Ja świętuję przejście ze starego do nowego w Yule. Rok dla mnie kończy się w przesilenie, a nowy przychodzi wraz ze słońcem następnego dnia. Noc sylwestrowa nie ma dla mnie znaczenia w zasadzie, zwłaszcza że kojarzy mi się z masową histerią p.t. "trzeba się nawalić!", "gdzie tu iść w tym roku?" oraz "co ja mam na siebie włożyć?".

podoba mi się taka ilość "początków", ileż okazji, ile możliwości ^^


to ostatnie jest mi szczególnie bliskie

ja właściwie z przyzwyczajenia obchodzę Nowy Rok 31 grudnia, choć dla mnie przełomową datą był, jest i przez kilka następnych lat będzie 1 września - nowy rok szkolny, akademicki, nowe wyzwania

Ja świętuję w wigilię Samhain, ale jest to raczej początek końca starego roku, czyli moment, w którym wyciągam najcięższe armaty i realizuję wszystko to, co trzeba jeszcze w tym roku załatwić. Wiąże się to z zejściem w głębiny siebie, naśladując wędrówkę Słońca po ciemnym strumieniu ściągającym go ku podziemiom. Ale, tak jak Słońce, to w przesilenie zimowe następuje reset, i prawdziwy początek nowego roku. Czas od Samhain do przesilenia zimowego jest bardzo... nielinearny.

ja w tym roku okres między 1 Stycznia a Losarem odczułem jak swoisty "bardo" stan pomiędzy starym a nowym czyli chyba podobnie.
Chcę to pociągnąc jako dwumiesięczną praktykę. Jeżeli faktycznie zrobie to napiszę w marcu o rezultatach

Dla mnie wazne momenty `przejscia` to wigilia Samhain i przesilenie zimowe; szczegolnie to drugie.
Wiesz, Tin, cos jest na rzeczy z tym okresem pomiedzy jednym a drugim. To jak czas wylaczony z ogolnego obiegu, taki meander rzeczywistosci i moim zdaniem najmagiczniejsza pora roku. Sni sie tez wowczas lepiej

Zgadzam się z każdym słowem

Dla mnie nowy rok zaczyna się wiosną wraz z nadejściem nowej pory roku, kóra jest symbolem wszelikich nowości w życiu, daje nadzieje na "nowe" lepsze życie. Mam nadzieję, że nie przynudzam A sylwester dla mnie jako miłośnika psów jest poprostu wielikim d......m .

OT
`Domem`? Musialam...
EOT
A poczatek wiosny to jest istotnie ozywczy bodziec, czlowiek sie wylania z kozuchow i tulubow jakoby feniks z popiolow i odkrywa---jaki jest blady---- ale tez odkrywa w sobie znowu wiele zapalu do roznych rzeczy Wiec w jakis sposob sie odradza.
Ech, byle do wiosny ~_~

O?

I co to ma znaczyć? Każda okazja do świętowania jest dobra

20 marca, Amvaradel, 20 marca. Do 10 kwietnia jest masa czasu na świętowanie tym sposobem.

Równonoc obchodzę, choć nie należę do astronomicznych purystów i jeśli wolna sobota wypada mi kilka dni przed czy kilka dni po, to nie ma sprawy W sumie, bardziej niż astronomiczny punkt równonocy przemawiają do mnie wtedy pierwsze oznaki wiosny - ten specyficzny zapach w powietrzu
Ale żeby od 20 marca do 10 kwietnia... ech, chciałoby się, ale to mało realne

Ale pisałaś o thelemicznym nowym roku. A ten wypada 20 marca, czyli w dniu Ekwinokcjum Bogów. Do 10 kwietnia trwa tzw. święty okres. Tegoż roku zapowiada się iście ciekawie, jako, że przechodzimy z roku Księżyca do roku Słońca w cyklu Cesarza.
Powiedziało jajo kurze i wróciło do pracy w pracy.

Jeśli o mnie chodzi robię się małym, paskudnym purystą. 2 lutego to 2 lutego. 20 marca to 20 marca. Ale rozumiem również pragmatyczne podejście do sprawy.

Dla mnie osobiście są 2 momenty przejścia ze starego w nowe. pierwszy to Samhain- zamknięcie, domknięcie tego co stare i rozpoczęcie nowego roku. chyba tak linearnie właśnie. drugi to czas od Yule do Imbolc, czas przejścia w nowego mnie. im bliżej do Dnia Niedźwiedzia, tym mocniej ) i tutaj po spirali. w kontinuum.

Sek'ach:

Masz rację, odbiegłam od kanonu Precyzyjniej byłoby napisać coś w stylu: rocznica początku Eonu Horusa
A wiosna to wiosna. Ptaki i drzewa nie słyszały ani o Crowleyu, ani o astronomii

A kto je tam wie. Może słyszały. Na pewno słyszały barana, przynajmniej niektóre.

Crăciun/Szczodre Gody - rodzi się "nowe Słońce", zaczyna nowy rok kalendarzowy, nie jestem purystą przesileniowym i dopuszczam kilkudniowe odchylenia

Jare - nadchodzi wiosna, zaczyna się nowe w przyrodzie i nowy rok obrzędowy.

Urodziny - kiedyś obchodziłem, dziś w czerwcu zazwyczaj mam taki zapieprz w pracy i poza nią, że nie mam czasu obchodzić

Tym razem spędziłem revelion z żoną w domu oglądając rumuński program folkowy przez internet

KozioU to ładnie ujął:



Mnie już takie zrywy do szklanicy nie kręcą. Wolę sobie w zaciszu domostwa przeczekać, niż gnieść się pośród pijanej elegancko ubranej gawiedzi, która traci kontrolę nad rencami, nogami i zwieraczami Dla mnie rok kończy się i jednocześnie zaczyna w dniu przesilenia zimowego. Od tego momentu dni stają się coraz dłuższe i dlatego lepiej mi to pasuje do “wewnętrznego zegara”, niż zbyt hałaśliwy i dziwnie umiejscowiony sylwester. “Świętowałam” kolejne końce roku z 31 grudnia na 1 stycznia, zabawa, itd.., ale następnego dnia…, dwa dni później, gdy kac już mijał nie umiałam się wpasować, wcale nie czułam, że jest nowy rok. To tak, jakbym obchodziła urodziny za późno - których swoją drogą nie obchodzę już od lat, wolę imieniny, bo nikt nie pyta a który to już rok na karku?
Bywa też, że coś mi się popierdzieli i chodzę z poczuciem nowego roku po letnim przesileniu Ale to już traktuje jako ciekawostkę we mnie, niż powód do dzielenia roku na kolejne końce i początki.

Nowy rok to Szczodre Gody - Święto zimowego stania Słońca. Nocą, przy ogniu W tym roku będzie z 21 na 22 grudnia (bo dokładnie to 22 grudnia o 6.30 rano).
A Sylwester...
zawsze wolałem domówki lub prywatne, zamknięte przyjęcia w zaprzyjaźnionych knajpach. Alkohol mi nie przeszkadza, ponure pijaństwo owszem.

U wszystkich celtów nowy rok zaczyna się świętem Samhain. W tradycji galijskiej nazywa się Trinouxion samonii - trzy noce kończące lato. Niektórzy wyznaczają datę święta według lunarnego kalendarza z Coligny, ja taki ortodoksyjny nie jestem, i jak większość posługuję się rzymskim ( wychodzi 31.10-2.11 ). Według mnie to najbardziej magiczny ale i najniebezpieczniejszy moment cyklu rocznego. Na moje szczęście w tym roku nic spektakularnego się nie wydarzyło, a trochę się tego czasu obawiałem.

Sylwester mnie nie interesuje. Oby się nawalić i pokazać, że ma się gdzie, w czym i za co iść na imprezę... Jak dla mnie to polega wyłącznie na powyższym. Od lat tego dnia siedzę w domu z dzieckiem albo w kameralnym gronie przyjaciół przy miłej rozmowie.

Nowy Rok to dla mnie Jule, którego dotąd nie miałam z kim świętować w taki sposób, jak bym chciała - dotąd raczej samotne świętowanie z braku dobrego towarzystwa. W tym roku przewiduję huczniejsze, ale i bardzo ciepłe, rodzinne święto w gronie najbliższych i czas podzielony między spędzenie go tylko z mężem i synem oraz (jeżeli się uda) z kindredem na święcie według "własnego projektu".

A pić lubię i wcale nie będę twierdzić, że możliwość napicia się w dobrym towarzystwie nie jest dla mnie przyjemnością. Owszem, jest, ale napicia, nie złojenia i w dobrym towarzystwie, a nie z byle kim i byle jak. Uważam, że nie chodzi o to ile się pije i czy w ogóle, ale JAK się pije. Picie w odpowiedni sposób - owszem, kręci mnie.

To problem wnikający z nastawienia właścicieli a nie psów. Teraz mam czwartego psa - żaden nie bał się strzałów. Nie od razu. Musiałem je do tego przyzwyczaić. Siadałem na ziemi lub kucałem w rozkroku sadzając psa przed sobą tak by bokami i całym grzbietem opierał się o mnie. By się wtulił ale tyłem, bo musi patrzeć przed siebie, musi mieć przestrzeń czując jednocześnie właściciela. Potem strzelałem. Ważne, by nawet nie drgnąć, nie tulić psa, nie uspokajać. Najlepiej coś spokojnie mówić do osoby towarzyszącej nie zmieniając ani tembra głosu ani tempa wypowiedzi. Pies najczęściej się cofnie mocniej do nas przywierając (nie powinno się reagować w jakikolwiek sposób), często podniesie i wykręci głowę zerkając w naszą twarz. Powinniśmy się zachowywać tak jakbyśmy nie zauważyli, że cokolwiek się wydarzyło. Spokojna kontynuacja mało intonowanej, raczej monotonnej, powolnej wypowiedzi uspokaja psa. W efekcie mój spaniel podczas sylwestrowych kanonad tylko się budził, rhodesian ridgeback jeszcze podnosi głowę a bull terier nawet oczy nie otworzył.
Wszystkie swoje psy przyzwyczajałem do strzałów i do czyszczenia odkurzaczem. Nie posunąłem się do tego by odkurzać im mordki ale resztę lubią tak, że gdy odkurzam dom to przychodzą aby je również dokładnie oczyścić.

Najgorszy dla psa jest właściciel usiłujący go uspokoić. A dla mnie znajomi, którzy podczas strzelaniny na tarasie czuli się w obowiązku ruszyć do uspokajania moich psów. Musiałem ich odpędzać (znajomych oczywiście

21-22 grudzień - odrodzenie światła a jednocześnie najciemniejszy dzień w roku - wtedy świętuję Nowy Rok - ten kalendarzowy i ten mój osobisty (22.12. przyszłam na świat). I tyle bo znowu się rozgadam nie na temat...

O fajnie że podałeś dokładną godzinę .... to o 7.15 jeszcze wypijcie moje zdrowie...
Za jakiś rok zapraszam - zmieniam zakotwiczenie a na nowym pole aż po horyzont....

Nie dasz rady w tym roku? Może ktoś będzie jechał z okolic Stąporkowa, jak?